Klub Sportowy Unia Oświęcim to wybitny przedstawiciel polskiego hokeja na lodzie, mający swoją siedzibę w Oświęcimiu. Klub ten występuje w ramach Polskiej Hokej Ligi, ciesząc się dużym uznaniem wśród kibiców oraz sportowców. Historia Unii Oświęcim sięga 1957 roku, kiedy to rozpoczął działalność pod nazwą „KS Unia Oświęcim”, funkcjonując aż do 1999 roku jako jedna z sekcji w obrębie wielosekcyjnej Unii Oświęcim.
W 1999 roku nastąpiła istotna zmiana, ponieważ klub przekształcił się w sportową spółkę akcyjną. Wówczas dodano do nazwy element dotyczący sponsora, co zaowocowało powstaniem nazwy „Unia Oświęcim Dwory”. W 2006 roku utworzono Towarzystwo Hokejowe Unia, a od 2009 do 2014 roku w nazwie klubu pojawiła się nadal obecna nazwa sponsora, tj. firma Aksam.
Jeśli chodzi o sukcesy sportowe, klub może pochwalić się wieloma osiągnięciami. Po raz pierwszy do II ligi awansował w 1967 roku, a dwa lata później zdołał wejść do I ligi. Od 1991 do 2008 roku Unia Oświęcim brała udział w rozgrywkach najwyższej klasy w Polsce, co czyni ją jednym z najdłużej obecnych klubów na tym poziomie.
Unia Oświęcim zalicza się do najbardziej utytułowanych klubów w polskim hokeju, zdobywając dziewięć razy tytuł mistrza Polski oraz dziesięć razy zajmując miejsca na podium finałów. Dodatkowo, klub dwukrotnie zdobywał Puchar Polski, a trzy razy uczestniczył w finale tych prestiżowych rozgrywek.
Historia
Historia klubu Unia Oświęcim to niezwykle bogaty zbiór wydarzeń, które w znaczący sposób przyczyniły się do rozwoju hokeja na lodzie w Polsce. Poniżej przedstawiamy chronologię nazw klubu:
- KS Unia Oświęcim (1957–1999),
- Dwory S.A. Unia Oświęcim S.S.A. (1999–2006),
- TH Unia Oświęcim (2006–2009),
- Aksam Unia Oświęcim (2009–2014),
- TH Unia Oświęcim (2014-2015),
- KS Unia Oświęcim (2016-2019),
- Re-Plast Unia Oświęcim (2019-2022),
- Tauron Re-Plast Unia Oświęcim (2022-2023),
- Re-Plast Unia Oświęcim (2023-).
Założenie klubu
Działalność sekcji hokeja na lodzie Unii Oświęcim zainicjowano w 1957 roku dzięki staraniom Józefa Korczyka, byłego zawodnika i piłkarza Lechii 06 Mysłowice, który objął również funkcję pierwszego trenera. Do drużyny dołączyli byli hokeiści LZS Brzezinka, a już w 1958 roku zespół rozpoczął treningi oraz rozgrywki na nowopowstałym naturalnym lodowisku. W sezonie 1963 drużyna zdobyła 3. miejsce w lidze okręgowej krakowskiej, a juniorzy sięgnęli po wicemistrzostwo okręgu. W 1964 roku, w wyniku oddania do użytku sztucznego lodowiska MOSiR, sytuacja klubu uległa poprawie, co pozwoliło na dalszy rozwój zespołu.
Awans na szczebel centralny
Sezon 1967/1968 przyniósł rewolucję w rozgrywkach, które podzielono na grupy, a ich zwycięzcy walczyli o awans do II ligi. Zespół, z nowym szkoleniowcem Walterem Balą oraz wspomagany przez trzech braci Kajzerkowie, zdołał zdobyć pierwsze miejsce w grupie i wziąć udział w barażach. Drużyna z Oświęcimia, wygrywając pięć spotkań, utrzymała się w gronie centralnych zespołów hokejowych, a pod przewodnictwem Václava Prchala zajęli drugie miejsce w turnieju barażowym. Po pierwszym debiucie w centralnych rozgrywkach w kolejnym sezonie Unia zdobyła awans do Ekstraligi.
Lata 70.
W tej dekadzie zespół Unię poprowadził nowy trener, František Voříšek, jednak z powodu słabych wyników zespół zakończył sezon na ostatnim miejscu w tabeli i spadł do II ligi. W kolejnych edycjach rozgrywek oświęcimianie zmierzyli się z zespołami zimowymi jak Zagłębie Sosnowiec oraz Legią Warszawa, lecz drużyna regularnie zmagała się z problemami, tracąc wielu podstawowych zawodników. Momentem zwrotnym w latach 70. było wygranie grupy południowej, co znów umożliwiło awans do I ligi.
Lata 80.
Aż do końca lat 80. Unia Oświęcim zmieniała trenerów i borykała się z problemami wynikowymi. Stanisław Masełko i później jego następcy musieli stawić czoła wyzwaniom, które skutkowały spadkiem z II ligi. Unia długo pozostawała w czołówce II ligi, jednak nie udało się wywalczyć awansu do I ligi, mimo kilku znakomitych sezonów w drugim szczeblu rozgrywkowym.
Lata 90.
Wraz z sezonem 1989/1990, nowym trenerem klubu został Stanisław Małkow, co zaowocowało lepszymi wynikami. Wyjątkową pasję zespół wykazał w kolejnych latach, co dało początek „złotej ery Unii”. Przez 15 sezonów klub był obecny w finałach mistrzostw Polski, zdobywając osiem tytułów, z pierwszym z nich przypadającym na sezon 1991/1992, w którym drużyna pokonała Naprzód Janów.
Sukcesy
Krajowe
Unia Oświęcim odgrywa znaczącą rolę w polskim hokeju na lodzie, co potwierdzają ich liczne osiągnięcia w Mistrzostwach Polski. Klub zdobył pierwsze miejsce dziewięciokrotnie, w latach 1992, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004 oraz 2024. Warto również zauważyć, że na podium znalazł się osiem razy na drugim miejscu, co miało miejsce w latach 1991, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 2005, 2020 oraz 2022. Ich sukcesy obejmują także trzecie miejsce w trzyletnich zmaganiach z lat 2011, 2012 oraz 2023.
W ramach rywalizacji w II lidze, Unia Oświęcim była bezkonkurencyjna, zdobywając pierwsze miejsce czterokrotnie w latach 1970, 1983, 1987 oraz 2009. Dodatkowo, ich wyniki w drugiej lidze obejmują drugie miejsce w pięciu edycjach, a były to lata 1969, 1973, 1974, 1977 i 1986.
Kolejnym istotnym osiągnięciem są sukcesy w Pucharze Polski, gdzie klub wygrał dwukrotnie (2000, 2002) oraz znalazł się w finałach sześciokrotnie, w latach 2004, 2010, 2011, 2019, 2021 i 2022.
W ostatnich latach Unia Oświęcim również zdobyła Superpuchar Polski w 2024 roku oraz była pretendentem w 2021.
Międzynarodowe
Na arenie międzynarodowej, Unia Oświęcim zapisała się w historii dzięki uczestnictwu w Pucharze Europy, gdzie dotarła do turnieju finałowego w 1992 roku.
Poszczególne sezony
Historia hokejowego klubu Unia Oświęcim obfituje w wiele znaczących wydarzeń i osiągnięć, które sprawiają, że miejsce to zajmuje ważną pozycję w polskim hokeju na lodzie. Poniżej przedstawiamy szczegółowy przegląd sezonów, które zdefiniowały ten klub od momentu jego założenia.
- 1957: Powstanie klubu,
- 1958: Liga okręgowa krakowska: ? miejsce,
- 1959: Liga okręgowa krakowska: ? miejsce,
- 1960: Liga okręgowa krakowska: ? miejsce,
- 1961: Liga okręgowa krakowska: ? miejsce,
- 1962: Liga okręgowa krakowska: ? miejsce,
- 1963: Liga okręgowa krakowska: 3. miejsce,
- 1964: Liga okręgowa krakowska: ? miejsce,
- 1965: Liga okręgowa krakowsko-rzeszowska: ? miejsce,
- 1966: Liga okręgowa krakowska: ? miejsce,
- 1967: Liga okręgowa krakowska: 1. miejsce,
- 1968: 1. miejsce w III lidze, awans,
- 1969: 2. miejsce w II lidze,
- 1970: 1. miejsce w II lidze, awans,
- 1971: 10. miejsce w I lidze,
- 1972: 11. miejsce w I lidze, spadek,
- 1973: 2. miejsce w II lidze,
- 1974: 1. miejsce w II lidze gr. Południe, awans,
- 1975: 10. miejsce w I lidze, spadek,
- 1976: 2. miejsce w II lidze gr. Południe,
- 1977: 1. miejsce w II lidze gr. Północ,
- 1978: 3. miejsce w II lidze gr. Południe,
- 1979: 4. miejsce w II lidze,
- 1980: 8. miejsce w II lidze,
- 1981: 10. miejsce w II lidze,
- 1982: 2. miejsce w II lidze gr. I,
- 1983: 2. miejsce w II lidze gr. I, awans,
- 1984: 8. miejsce w I lidze,
- 1985: 10. miejsce w I lidze, spadek,
- 1986: 1. miejsce w II lidze gr. Południe, 2. miejsce w play-off,
- 1987: 1. miejsce w II lidze gr. Centralnej I, 1. miejsce w play-off, awans,
- 1988: 7. miejsce w I lidze,
- 1989: 10. miejsce w I lidze,
- 1990: 9. miejsce w I lidze,
- 1991: 2. miejsce w I lidze,
- 1992: Mistrzostwo Polski,
- 1993: 2. miejsce w I lidze,
- 1994: 2. miejsce w I lidze,
- 1995: 2. miejsce w I lidze,
- 1996: 2. miejsce w I lidze,
- 1997: 2. miejsce w I lidze,
- 1998: Mistrzostwo Polski,
- 1999: Mistrzostwo Polski,
- 2000: Mistrzostwo Polski, Puchar Polski,
- 2001: Mistrzostwo Polski, półfinał Pucharu Polski,
- 2002: Mistrzostwo Polski, Puchar Polski,
- 2003: Mistrzostwo Polski, półfinał Pucharu Polski,
- 2004: Mistrzostwo Polski, finał Pucharu Polski,
- 2005: 2. miejsce w PLH, półfinał Pucharu Polski,
- 2006: 4. miejsce w PLH, półfinał Pucharu Polski,
- 2007: 7. miejsce w PLH,
- 2008: 10. miejsce w PLH, spadek,
- 2009: 1. miejsce w I lidze, awans, I runda Pucharu Polski,
- 2010: 6. miejsce w PLH, finał Pucharu Polski,
- 2011: 3. miejsce w PLH, finał Pucharu Polski,
- 2012: 3. miejsce w PLH, ćwierćfinał Pucharu Polski,
- 2013: 6. miejsce w PLH,
- 2014: 4. miejsce w PHL,
- 2015: 6. miejsce w PHL,
- 2016: 6. miejsce w PHL,
- 2017: 7. miejsce w PHL,
- 2018: 6. miejsce w PHL,
- 2019: 6. miejsce w PHL,
- 2020: 2. miejsce w PHL,
- 2021: 6. miejsce w PHL, finał Pucharu Polski,
- 2022: 2. miejsce w PHL,
- 2023: 3. miejsce w PHL, III runda Pucharu Kontynentalnego,
- 2024: Mistrzostwo Polski.
Unia w rozgrywkach
Puchar Polski
Unia Oświęcim brała udział w Pucharze Polski przez jedenaście edycji, co świadczy o jej stałej obecności w krajowych rozgrywkach. Warto zaznaczyć, że klub dwukrotnie sięgnął po to cenne trofeum, w latach 2000 oraz 2002. Niestety, trzykrotnie wystąpił także w finałach, które zakończyły się dla niego niepowodzeniem w 2004, 2010 i 2011 roku. Łącznie, Unia stoczyła 40 meczów, z których 25 zakończyło się jej zwycięstwami, 2 remisami, a 13 porażkami. Ostatni raz drużyna wzięła udział w tych rozgrywkach w 2012 roku.
| Mecze | Zwycięstwa | Remisy | Porażki |
|---|---|---|---|
| 40 | 25 | 2 | 13 |
Europejskie puchary
Klub ma także na swoim koncie 51 rozegranych meczów w europejskich pucharach, co pokazuje jego aktywność na międzynarodowej arenie. Bilans tych spotkań przedstawia się korzystnie: 28 zwycięstw oraz 18 porażek. Najważniejszym osiągnięciem Unii Oświęcim był udział w turnieju finałowym Pucharu Europy w sezonie 1992/1993. Ponadto drużyna miała okazję rywalizować w Pucharze Federacji oraz Pucharze Kontynentalnym.
| Mecze | Zwycięstwa | Remisy | Porażki |
|---|---|---|---|
| 51 | 28 | 5 | 18 |
Szkoleniowcy
W kontekście szkoleniowców klubu Unia Oświęcim, warto zwrócić uwagę na bogatą historię, w której znaczącą rolę odegrali trenerzy, mający wpływ na sukcesy drużyny. W przeszłości na stanowisku trenera zasiadał pochodzący z Rosji Stanisław Małkow, który pełnił rolę głównego szkoleniowca w latach 1990-1994 oraz jednocześnie asystenta i opiekuna drużyn juniorów. Jego następcy, Zbyněk Neuvirth w latach 1994-1996 oraz Andriej Sidorienko, który prowadził drużynę od 1996 do 2000 oraz w sezonie 2004-2005, przyczynili się do zdobycia wielu tytułów mistrza Polski.
Czeskimi szkoleniowcami Unii byli m.in. Pavel Soudský, który trenował w sezonie 2000-2001 oraz František Výborný od 2001 roku. W drużynie pracowali również Karel Suchánek, który powrócił w latach 2001-2004. Z kolei w sezonie 2011-2012 trenerem zespołu był Szwed Charles Franzén. W sezonie 2012/2013 na ławce trenerskiej zasiadł Tomasz Piątek, który jednak ustąpił miejsca Jewgienijowi Lebiediewowi w marcu 2013 roku.
Lebiediew został jednak zwolniony już po dwóch kolejkach sezonu 2013/2014, a jego miejsce zajmował Słowak Peter Mikula, który prowadził zespół do 30 września 2014 roku. Następnym trenetem klubu, od 2 października 2014, był Josef Doboš. Powrócił on na krótko, gdyż został zwolniony 23 października 2017, a jego zastępca, Witold Magiera, przyszedł tego samego dnia. Po niedługim czasie, 8 listopada 2017, na stanowisku znalazł się Czech Jiří Šejba. W wyniku zmian, rozwiązano z nim kontrakt 28 grudnia 2018, a jego miejsce ponownie zajął Witold Magiera, który pełnił tę rolę wcześniej.
W maju 2019 roku nowym szkoleniowcem drużyny został Słowak Roman Stantien, a dyrektorem sportowym został Waldemar Klisiak przy współpracy z przedsiębiorstwem Re-Plast jako sponsorem tytularnym. Niestety Stantien zrezygnował ze swojego stanowiska na początku czerwca 2019. W czerwcu tego samego roku na trenera powołano Słoweńca Nik Zupančiča, który jednak także ustąpił miejsca po meczu 15 listopada 2020, podczas spotkania w Toruniu.
Już 20 listopada 2020 nowym trenerem ogłoszono Amerykanina Kevina Constantine’a. Na początku marca 2021 roku ze stanowiska odszedł asystent głównego trenera, Michal Fikrt. W kwietniu 2021 roku do sztabu dołączył jako drugi trener Piotr Sarnik. Z końcem kwietnia 2021 roku kolejnym trenerem został Kanadyjczyk Tom Coolen, jednak po sezonie 2021/2022 opuścił klub. Na początku lipca 2022 roku ponownie na wieczność trenera Unii Oświęcim powrócił Nik Zupančič, a jego asystentem został Krzysztof Majkowski.
Kapitanowie
Kapitanowie drużyny Unia Oświęcim w kolejnych sezonach przedstawiają się następująco:
- 1997/1998 –
- 1998/1999 –
- 1999/2000 –
- 2000/2001 –
- 2001/2002 –
- 2002/2003 – Waldemar Klisiak,
- 2003/2004 – Waldemar Klisiak,
- 2004/2005 – Waldemar Klisiak,
- 2005/2006 – Waldemar Klisiak,
- 2006/2007 – Waldemar Klisiak,
- 2007/2008 – Jerzy Gabryś,
- 2008/2009 –
- 2009/2010 – Waldemar Klisiak,
- 2010/2011 – Waldemar Klisiak,
- 2011/2012 – Miroslav Zaťko,
- 2012/2013 – Jerzy Gabryś,
- 2013/2014 – Marcin Jaros,
- 2014/2015 – Jerzy Gabryś,
- 2015/2016 – Jerzy Gabryś,
- 2016/2017 – Peter Tabaček,
- 2017/2018 – Jerzy Gabryś,
- 2023/2024 – Krystian Dziubiński.
Kadra w sezonie 2024/2025
W zbliżającym się sezonie hokejowym 2024/2025, drużyna Unii Oświęcim zgromadziła zespół złożony z utalentowanych graczy, którzy będą rywalizować o jak najwyższe lokaty oraz sukcesy w lidze.
Dokumentacja zespołu przedstawia pełną listę zawodników, podzieloną na różne pozycje. Działania związane z transferami oraz utrzymaniem stanowią kluczowy element strategii klubu, co przyczynia się do wzrastającej konkurencyjności drużyny w nadchodzących rozgrywkach.
Bramkarze:
Obrońcy:
| _ | Napastnicy:
|
Przypisy
- Skład klubu. Re-Plast Unia Oświęcim. hokej.net. [dostęp 09.11.2024 r.]
- Radosław Kozłowski: Coolen pożegnał się z Unią!. hokej.net, 20.04.2022 r. [dostęp 21.04.2022 r.]
- Radosław Kozłowski: Coolen trenerem Unii. hokej.net, 28.04.2021 r. [dostęp 21.04.2021 r.]
- Radosław Kozłowski, Sebastian Królicki: Zmiana w sztabie szkoleniowym. hokej.net, 30.03.2021 r. [dostęp 30.03.2021 r.]
- Radosław Kozłowski: Constantine odchodzi. Kto go zastąpi?. hokej.net, 21.04.2021 r. [dostęp 21.04.2021 r.]
- Radosław Kozłowski: Unia ma nowego szkoleniowca. Solidne CV!. hokej.net, 20.11.2020 r. [dostęp 21.11.2020 r.]
- Radosław Kozłowski: Unia bez trenera! Zupančič odchodzi. hokej.net, 16.11.2020 r. [dostęp 21.11.2020 r.]
- Radosław Kozłowski: Pewne zwycięstwo torunian. Trener Unii pokłócił się z sędziami!. hokej.net, 15.11.2020 r. [dostęp 21.11.2020 r.]
- Radosław Kozłowski: Unia postawiła na Słoweńca. Nik Zupančič trenerem biało-niebieskich. hokej.net, 19.06.2019 r. [dostęp 21.11.2020 r.]
- Mikołaj Pachniewski, Radosław Kozłowski: Re-Plast Unia bez trenera!. hokej.net, 03.06.2019 r. [dostęp 03.06.2019 r.]
- Radosław Kozłowski: Nowy dyrektor sportowy Unii. hokej.net, 21.05.2019 r. [dostęp 21.05.2019 r.]
- Radosław Kozłowski: Biało-niebiescy mają nowego szkoleniowca. hokej.net, 21.05.2019 r. [dostęp 21.05.2019 r.]
- Radosław Kozłowski: Era Šejby dobiegła końca. hokej.net, 28.12.2018 r. [dostęp 28.12.2018 r.]
- Jakość i doświadczenie. hokej.net, 08.11.2017 r. [dostęp 09.11.2017 r.]
- Magiera tymczasowo. A może na stałe?. hokej.net, 23.10.2017 r. [dostęp 25.10.2017 r.]
- Era Doboša dobiegła końca. hokej.net, 23.10.2017 r. [dostęp 25.10.2017 r.]
- Josef Doboš trenerem Unii Oświęcim. hokej.net, 02.10.2014 r. [dostęp 02.10.2014 r.]
- Kontrakt z Peterem Mikulą został rozwiązany. hokej.net, 30.09.2014 r. [dostęp 02.10.2014 r.]
- Zmiana trenerskiej warty. hokej.net, 21.09.2013 r. [dostęp 21.09.2013 r.]
- Finisz II ligi na „Torsanie”. „Nowiny-Stadion”, s. 8, Nr 7 z 17.02.1987 r.
- Sport. Hokeiści Polonii Bydgoszcz – w I lidze. „Nowiny”, s. 8, Nr 71 z 25.03.1986 r.
Pozostałe obiekty w kategorii "Obiekty związane ze sportem":
Hala Lodowa MOSiR Oświęcim | UKŁF Unia OświęcimOceń: Unia Oświęcim (hokej na lodzie)