Edward Honkisz to postać, która pozostawiła niezatarte ślady w historii Polski. Urodził się 15 września 1897 roku w Oświęcimiu, a jego życie i dokonania do dziś są przedmiotem zainteresowania historyków oraz miłośników patriotyzmu.
Jako chorąży Wojska Polskiego, Honkisz nie tylko służył swojemu krajowi, ale również aktywnie angażował się w ruchy niepodległościowe. Jego odwaga i determinacja w walce o wolność docenione zostały poprzez przyznanie mu Orderu Virtuti Militari, co jest jednym z najwyższych odznaczeń wojskowych w Polsce.
Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie 30 kwietnia 1940 roku w Katyniu, gdzie w brutalny sposób zginęło wielu polskich oficerów. Dziedzictwo Edwarda Honkisza wciąż inspiruje współczesne pokolenia do refleksji nad historią i wartościami narodowymi.
Życiorys
Edward Honkisz przyszedł na świat 15 września 1897 roku w Oświęcimiu, znajdującym się wówczas w powiecie bialskim Królestwa Galicji i Lodomerii. Pochodził z rodziny Jana i Stanisławy z Jankowskich. Jego edukacja rozpoczęła się od dwóch klas w szkole wydziałowej znajdującej się w Krakowie, jednak wkrótce po tym zakończył naukę, decydując się na prowadzenie własnego sklepu kolonialnego.
W dniu 15 sierpnia 1914 roku złożył przysięgę do Legionów Polskich, gdzie został przydzielony do 11. kompanii 2 pułku piechoty. W styczniu 1915 roku uczestniczył w bitwie pod Kirlibabą, gdzie odniósł rany w lewe biodro. W 1917 roku figurował jako starszy szeregowiec na liście oficerów, podoficerów oraz żołnierzy wyznaczonych do 2. Kursu Wyszkolenia.
Na mocy ustaleń dotyczących osadnictwa wojskowego otrzymał działkę w osadzie Drohobyl w gminie Stołowicze. W 1923 roku ponownie wstąpił do Wojska Polskiego, gdzie został przydzielony do 78 pułku piechoty stacjonującego w Baranowiczach. Z czasem uzupełnił swoje wykształcenie do siedmiu klas szkoły powszechnej. W 1934 roku, w stopniu starszego sierżanta, pełnił funkcję szefa 1 kompanii 78 pp. Niedługo później awansował na chorążego.
W trakcie kampanii wrześniowej w 1939 roku został wzięty do niewoli przez Sowietów. Trafił do obozu w Kozielsku, skąd 28 kwietnia 1940 roku został przekazany do naczelnika Zarządu NKWD Obwodu Smoleńskiego. Niestety, 30 kwietnia 1940 roku zamordowany w Katyniu, gdzie także został pochowany. Od 28 lipca 2000 roku jego szczątki spoczywają na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.
Na mocy postanowienia nr 112-49-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z dnia 5 października 2007 roku, Edward Honkisz został pośmiertnie mianowany na stopień podporucznika. Uroczysty awans został ogłoszony 10 listopada 2007 roku w Warszawie podczas ceremonii pt. „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Był wdowcem i miał syna, Edwarda, który urodził się 9 czerwca 1925 roku.
Ordery i odznaczenia
Edward Honkisz był osobą wyróżniającą się przez swoje liczne odznaczenia.
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7329 otrzymany 17 maja 1922,
- Krzyż Niepodległości, przyznany 16 września 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
- Krzyż Zasługi,
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
- Medal Zwycięstwa.
Przypisy
- Żołnierze Niepodległości: Honkisz Edward. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 01.03.2023 r.]
- Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 01.03.2023 r.]
- Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 01.03.2023 r.]
- Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 01.03.2023 r.]
- a b c Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 788.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11.11.1931 r., s. 373.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 26.01.1923 r., s. 66.
- M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296.
- a b c Kolekcja ↓, s. 3.
- a b c Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 207.
- Snitko-Rzeszut 1996 ↓, s. 350.
- Kolekcja ↓, s. 4.
- Kolekcja ↓, s. 1, 2.
- Kolekcja ↓, s. 1, 2, 4.
- Kolekcja ↓, s. 1, 3, 4.
- a b c Kolekcja ↓, s. 2.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Edmund Wilkosz | Władysław Chciuk | Karol Czichowski | Irena Kuśnierzewska-Kabatowa | Eugeniusz Grandowski | Bohdan GeislerOceń: Edward Honkisz