Karol Czichowski

Wojsko i służby mundurowe

Karol Czichowski to postać mająca wyjątkowe znaczenie w historii Wojska Polskiego. Urodził się 31 grudnia 1886 roku w Oświęcimiu, co miał ogromny wpływ na jego późniejszą karierę wojskową.

Jako major artylerii, Czichowski wykazywał się nie tylko umiejętnościami militarnymi, ale również zdolnościami przywódczymi. Jego losy po 1933 roku pozostają niejasne, co dodaje aurę tajemniczości do jego biografii.

Życiorys

Karol Czichowski przyszedł na świat 31 grudnia 1886 roku w Oświęcimiu, które w tamtym okresie było miastem powiatowym w Królestwie Galicji i Lodomerii. Pochodził z rodziny Edwarda. W jesieni 1906 podjął zawodową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej Armii, a jego kariera wojskowa zaczęła się od wcielenia do 11. Galicyjsko-bukowińskiego Pułku Artylerii Korpuśnej w Lwowie. W 1908 roku nastąpiło przeniesienie go do Dywizjonu Artylerii Konnej Nr 11 w tym samym garnizonie, a w 1913 zrobił kolejny krok, dołączając do Dywizjonu Artylerii Konnej Nr 6 w Miszkolcu.

W składzie tego oddziału, który w 1916 roku zmienił nazwę na Dywizjon Artylerii Konnej Nr 8, a w 1918 roku na Pułk Artylerii Polowej Nr 8 K, uczestniczył w mobilizacji wojsk monarchii austro-węgierskiej. Działo się to w kontekście konfliktu na Bałkanach, a następnie brał udział w działaniach na frontach I wojny światowej. Podczas swojego czasu służby w c.k. Armii, Czichowski awansował na coraz wyższe stopnie w korpusie oficerów artylerii polowej i górskiej, osiągając m.in. status kapitana 1 maja 1916 roku.

W 25 stycznia 1919 roku, na czele 4. baterii 11 Pułku Artylerii Polowej, wziął udział w walkach z Czechami o Śląsk Cieszyński. Od kwietnia do października 1920 pełnił funkcję dowódcy 6 Dywizjonu Artylerii Konnej, jednak nie brał bezpośredniego udziału w wojnie z bolszewikami, gdyż trzy baterie, które wchodziły w skład dywizjonu, działały samodzielnie. Z dniem 15 lipca 1920, na stanowisku dowódcy dywizjonu, został zatwierdzony w stopniu majora w „grupie byłej armii austriacko-węgierskiej” z datą przyznania stopnia od 1 kwietnia 1920. W 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w 2 Dywizjonie Artylerii Konnej w Dubnie.

8 stycznia 1924 roku, Czichowski został zatwierdzony w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919, zajmując 34. miejsce w korpusie oficerów rezerwowych artylerii. Wówczas był przydzielony do rezerwy w 10 Dywizjonie Artylerii Konnej w Przemyślu. Następnie, jako oficer rezerwy, został powołany do czynnej służby na stanowisko dowódcy III dywizjonu 28 Pułku Artylerii Polowej w Dęblinie. W listopadzie 1925 roku został przeniesiony na stanowisko kwatermistrza, a w styczniu 1927 do 9 Dywizjonu Artylerii Konnej w Baranowiczach, również na podobne stanowisko. Jednak 28 lutego 1929 roku został zwolniony z czynnej służby.

W 1934 roku, jako oficer rezerwy, pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień w Białej Podlaskiej, z przydziałem do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr IX. Wówczas znajdował się w grupie oficerów mających więcej niż 40 lat. Następnie rozpoczął pracę w Stanisławowie jako urzędnik skarbowy. Od 8 lipca 1933 roku zamieszkiwał przy ul. Prezydenta Wojciechowskiego 1, w towarzystwie żony Wandy (urodzonej 17 grudnia 1897 w Odessie) oraz synów: Józefa (ur. 18 marca 1922) oraz Kazimierza (ur. 18 listopada 1924). Żona Czichowskiego, Wanda, została ewakuowana z ZSRR do Teheranu w 1942 roku.

Ordery i odznaczenia

Karol Czichowski został odznaczony wieloma prestigiowymi medalami i odznaczeniami za swoje zasługi w czasie służby w c. i k. Armii.

  • Krzyż za Obronę Śląska Cieszyńskiego I klasy,
  • Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami,
  • Srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
  • Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
  • Krzyż Wojskowy Karola,
  • Krzyż Jubileuszowy Wojskowy,
  • Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913.

Przypisy

  1. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 20.11.2023 r.]
  2. Holocaust Survivors and Victims Database: Karol Czichowski. United States Holocaust Memorial Museum. [dostęp 20.11.2023 r.]
  3. Holocaust Survivors and Victims Database: Wanda Czichowski. United States Holocaust Memorial Museum. [dostęp 20.11.2023 r.]
  4. Holocaust Survivors and Victims Database: Józef Czichowski. United States Holocaust Memorial Museum. [dostęp 20.11.2023 r.]
  5. Holocaust Survivors and Victims Database: Kazimierz Czichowski. United States Holocaust Memorial Museum. [dostęp 20.11.2023 r.]
  6. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 133.
  7. Latin 1934 ↓, s. 140.
  8. Mianowski 1930 ↓, s. 21.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 04.08.1920 r., s. 676.
  10. Spis oficerów 1921 ↓, s. 324.
  11. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 837.
  12. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 762.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 114 z 28.10.1925 r., s. 618.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 31.12.1926 r., s. 455.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 21.03.1928 r., s. 95.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 24.07.1928 r., s. 234.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14.02.1929 r., s. 82.
  18. Ranglisten 1918 ↓, s. 1037.
  19. Ranglisten 1917 ↓, s. 1019.
  20. Ranglisten 1916 ↓, s. 853.
  21. Schematismus 1914 ↓, s. 853.
  22. Schematismus 1910 ↓, s. 850.
  23. Schematismus 1909 ↓, s. 957.
  24. Schematismus 1907 ↓, s. 813.
  25. Schematismus 1907 ↓, s. 888.

Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":

Irena Kuśnierzewska-Kabatowa | Eugeniusz Grandowski | Bohdan Geisler | Edward Honkisz | Edmund Wilkosz | Władysław Chciuk

Oceń: Karol Czichowski

★★★★★
Średnia ocena:4.88 Liczba ocen:15