Jerzy Garus

---

Życiorys

Jerzy Garus był renomowanym archeologiem, synem Władysława i Anny. Ukończył studia z zakresu archeologii śródziemnomorskiej na Uniwersytecie Warszawskim w roku 1972. Jego zaangażowanie w badania wykopaliskowe miało miejsce w latach 1968–1980, kiedy to brał udział w projektach archeologicznych zarówno w Polsce, jak i za granicą.

W swoich początkowych latach kariery pracował w Muzeum Archeologicznym w Krakowie, a później pełnił rolę dokumentalisty w Zakładzie Archeologii Małopolski PAN. W 1977 roku podjął pracę w Zakładzie Archeologii Śródziemnomorskiej PAN, którego siedziba znajdowała się w Warszawie. Od 1981 roku, aż do zakończenia swojej kariery, był zatrudniony na Zamku Królewskim w Warszawie.

Pełniąc funkcję kierownika Działu Archeologicznego, Garus miał znaczący wpływ na wiele projektów wykopaliskowych prowadzących w obrębie Zamku. Jego dorobek naukowy obejmował zarówno artykuły naukowe, jak i popularnonaukowe, które koncentrowały się na problematyce archeologii i Starożytności. Garus był również zaangażowany w działalność społeczno-związkową. Od początku swojej pracy na Zamku Królewskim stał się aktywnym członkiem NSZZ „Solidarność”, pełniąc szereg kluczowych ról, w tym przewodniczącego Krajowej Rady Muzeów i Instytucji Ochrony Zabytków oraz pracując w Zarządzie Regionu Mazowsze.

Jego zaangażowanie w organizację związkową w Zamku Królewskim trwało przez wiele lat. Niestety, 20 sierpnia 2014 roku zmarł po ciężkiej chorobie, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na Starym Cmentarzu w Oświęcimiu.

Odznaczenia

W uznaniu za wyjątkowe osiągnięcia związane z Zamkiem Królewskim w Warszawie, Jerzy Garus otrzymał prestiżowy medal MERENTIBUS w roku 1994. Ponadto, w 2014 roku, uhonorowano go pośmiertnie Złotym Krzyżem Zasługi, co stanowi wyraz docenienia jego wkładu i zasług w tej ważnej instytucji.

---

Oceń: Jerzy Garus

---